Saopštenje sa 230. vanredne sednice Saveta

Regulatorno telo za elektronske medije, ranije Republička radiodifuzna agencije, izdala je dozvole za emitovanje radio programa ustanovama, domovima kulture, kulturnim centrima i kulturno-informativnim centrima, u skladu sa odredbama Zakona o radiodifuziji („Službeni glasnik RS“, br. 42/02, 97/04, 76/05, 79/05 – dr. zakon, 62/06, 85/06 i 41/09) koji pored ove delatnosti obavljaju i druge delatnosti koje su od značaja za određena lokalna područja i to posebno za područja gde se kroz ovakve oblike ostvaruju prava nacionalnih manjina: očuvanje kulturne baštine i informisanja na jezicima nacionalnih manjina.

Zakonom o javnom informisanju i medijima ( „Službeni glasnik RS“, br. 83/2014)  je propisano da se izdavač koga je neposredno ili posredno osnovala Republika Srbija, autonomna pokrajina, odnosno jedinica lokalne samouprave, kao i izdavač koga je neposredno ili posredno osnovala ustanova, preduzeće i drugo pravno lice koje je u celini ili pretežnim delom u javnoj svojini ili koje se u celini ili pretežnim delom finansira iz javnih prihoda, privatizuje se u skladu sa propisima kojima se uređuju uslovi i postupak promene vlasništva društvenog i javnog kapitala i imovine.

Zakon o privatizaciji („Službeni glasnik RS“, br. 83/2014 i 46/2015) ne prepoznaje kao subjekte privatizacije navedene imaoce dozvola za emitovanje radio programa pa se kod istih ne može sprovesti privatizacija koja bi im omogućila nastavak emitovanja programa.  

Nakon stupanja na snagu Zakona o javnim preduzećima („Službeni glasnik RS", br. 119/2012, 116/2013 (autentično tumačenje), 44/2014)  ovi imaoci dozvola za emitovanje programa nisu bili u mogućnosti da promene svoju pravnu formu, koja promena bi im omogućila privatizaciju i na taj način i dalje emitovanje programa.

Savet Regulatornog tela za elektronske medije je na sednici održanoj dana 30. juna 2015. godine razmatrao nastalu situaciju i mišljenja je da bi nemogućnošću sprovođenja privatizacije, koja bi omogućila dalje emitovanje radio programa ovih imalaca dozvole, bilo dovedeno u pitanje informisanje građana na lokalnom nivou, posebno pravo informisanja na jezicima nacionalnih manjina, a što je i bio predmet posebne ocene na javnom konkursu na kojima su ove dozvole izdate.

Njihov program na jezicima nacionalnih manjina  je bio odlučujući kod utvrđivanja koji od podnosilaca prijava na javnom konkursu pruža veću garanciju da će doprinositi većem kvalitetu i većoj raznovrsnosti programa na određenom području na kome program treba da bude emitovan. Takođe, ovo bi uticalo na ostvarivanje medijskog puralizma kao  jednog od osnovnih načela informisanja.

S druge strane, prestankom emitovanja radio programa ovih imalaca dozvole, bio bi oslobođenje jedan deo radiodifuznog spektra namenjen emitovanju radio programa, za koje bi Regulator u skladu sa Zakonom bio u obavezi da raspiše javni konkurs u kome su jasno definisani rokovi, a koji su po svojoj prirodi duži. To jasno znači da bi ovaj deo radiodifuznog spektra , kao prirodni resurs, ostao neiskorišćen do donošenja konačnih odluka Regulatora po javnom konkursu koji bi bio raspisan.

Imajući u vidu gore navedene činjenice, Savet Regulatornog tela za elektronske medije je na sednici doneo odluku  kojom je dao saglasnost da ovi imaoci dozvole nastave sa emitovanjem programa posle 1. jula 2015. godine do donošenja odluke po Javnom konkursu za frekvencije koje isti koriste, a koji će biti raspisan pošto se steknu zakonski uslovi.